Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

"Θα πάρετε έναν κουραμπιέν"; *


Γιορτινές μέρες, με κέφια, που έχω ακόμη κι όταν δεν έχω, πραγματικά ευχαριστώ τα γονίδιά μου για αυτό, για την αισιόδοξη θετική ματιά ακόμη και στα πιο δύσκολα.

Κάποιοι λένε ζω στον μικρόκοσμό μου, μα ναι και τον φτιάχνω όπως θέλω εγώ κι αν τους βάλω κι αυτούς εκεί μια χαρά περνάνε!


Και επειδή η ζωή είναι μικρή, δύσκολη μα και ζαχαρένια αν το θελήσεις, πάμε να την ραντίσουμε με ζάχαρη:



 Θα χρειαστείς:

  • 600 γραμμ. αμύγδαλα με τη φλούδα, χοντροκομμένα 
  • 600 γραμμ. βούτυρο γάλακτος 
  • 2 κρόκους αυγών 
  • 200 γραμμ. άχνη ζάχαρη 
  • 900 γραμμ.  αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο 
  • 1/2 φλ κονιάκ
  • άχνη για το πασπάλισμα
Χτυπάς το βούτυρο στο μίξερ για αρκετή ώρα μέχρι να ασπρίσει. Προσθέτεις την άχνη και συνεχίζεις το χτύπημα για 7΄-8΄. Ρίχνεις έναν έναν τους κρόκους, προσθέτεις το κονιάκ, τα αμύγδαλα και λίγο λίγο το αλεύρι. Η ζύμη πρέπει να είναι αφράτη και μαλακή. Πλάθεις τους κουραμπιέδες σε ό,τι σχήμα θέλεις. Τους βάζεις σε λαμαρίνες και ψήνεις για περίπου 25΄ στους 180°C. Όπως τους βγάζεις καυτούς, τους  ραντίζεις με ροδόνερο, για να κολλήσει η άχνη πάνω τους, με απαλές κινήσεις, γιατί είναι αφράτοι και μπορεί να σπάσουν!

Βάλτους σε πιατέλες και κεράσου, πρώτα εσύ και μετά μοίρασέ τους, τράταρε φίλους και γνωστούς:

Και μαζί βάλε ένα ποτήρι Μοσχάτο Ρίου του Παρπαρούση και θα νιώσεις την γλύκα του κουραμπιέ να απογειώνει τη σοφιστικέ και δαντελένια προσωπιότητα του κρασιού!
  • Σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, δρ. κοινωνιολογίας της Ιστορίας, Παντείου πανεπιστημίου, μουσικολόγος και δικηγόρος η ρίζα είναι:Ηονομασία μπισκότο καθιερώθηκε τον Mεσαίωνα, ετυμολογικά προερχόμενη από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δυο φορές ( στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον ) , ως τεχνική ψησίματος για να μην «χαλάει» εύκολα ο άρτος, κυρίως των στρατιωτών και των ναυτικών . Στα σύγχρονα Ιταλικά η λέξη είναι biscotto. ( To cookies έχει Φλαμανδική/ Ολλανδική προέλευση που πέρασε στην αγγλική γλώσσα ) . Το λατινικό bis-cuit διαδόθηκε μέσω των Βενετών εμπόρων και στην Ασία , όπου καθιερώθηκε ως παραφθορά της λατινικής λέξης,  σε biya/biye   , οπότε συνδέθηκε με το δικό τους Qura /Kuru ( ξηρό ) και έδωσε τη νέα μικτή  ( λατινοΑνατολίτικη ) λέξη Qurabiya/ Kurabiye, η οποία με αντιδάνεια ξαναγύρισε στη δύση και ελληνοποιημένη πλέον έδωσε το Κουραμπιές με την έννοια του ξηρού μπισκότου που διανθίστηκε και με καρύδια, αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη.
     
*Η παλαιότερη αναφορά στη λέξη κουραμπιέ, είναι από το διήγημα του Εμμ. Ροΐδη «Ιστορία μιας γάτας», όπου ο συγγραφέας αναπολεί την παιδική του ηλικία και λέει ότι Όταν μ’ εκούραζεν η ανάγνωσις ή μάλλον η έντασις της συγκινήσεως, συνεπαίζαμεν με την Σεμίραν ή εμοιράζαμεν αδελφικώς κουραμπιέν, τσουρέκι, χριστόψωμον ή άλλο φιλοδώρημα της καλής μου κηδεμόνος.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Η μαγεία δεν είναι μακριά!

Ναι… Τελικά είναι πολύ πιο κοντά από όσο φανταζόμουνα και σίγουρα η «περιπλάνηση» αυτή θα μου μείνει αξέχαστη!

Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα στη Δράμα…
 
Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν αυτό το κομμάτι της Β. Ελλάδας και –πρέπει να το παραδεχτώ- ήταν λάθος μου, που δεν είχα πάει μέχρι τώρα!

Καλεσμένη στην εκδήλωση που οργάνωσαν τα οινοποιεία, ο Δήμος Δράμας και η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης, απόλαυσα (μαζί με άλλους εξαιρετικούς καλεσμένους) ένα τριήμερο από τις 24 έως τις 26 Οκτωβρίου γεμάτο γεύσεις, αρώματα, μυρωδιές που πέρασαν μέσα από τα μονοπάτια του κρασιού και του Διονύσου…
 
Ιερός Ναός Διονύσου
Η Δραμοινογνωσία 2014, το οινικό και γευστικό ταξίδι στη Δράμα  περιλάμβανε θεματικό εργαστήρι με τίτλο «Η Δράμα ως οινικός - γαστρονομικός, τουριστικός προορισμός», επισκέψεις στα επτά, οινοποιεία του νομού, εκδηλώσεις γευσιγνωσίας, οινογνωσίας και πολιτισμού αλλά και συζητήσεις με υπέροχους ανθρώπους που σίγουρα με έκαναν «σοφότερη»...
 
Chateau Nico Lazaridi
Με σχέδιο, με σκέψη και με στόχο να «ενωθούν» τα τοπικά προϊόντα με την παράδοση και την εμπειρία η… περιπλάνηση αυτή με έπεισε ότι η πόλη της Δράμας δικαιούται και πρέπει να γίνει οινικός και γαστρονομικός προορισμός αναδεικνύοντας τον γευστικό πλούτο της περιοχής, τις μαγειρικές και την ελληνική φιλοξενία.
 
Κτήμα Γέννημα Ψυχής

Άφησα τελευταίο, το σημαντικότερο κομμάτι του ταξιδιού αυτού: Το κρασί…

Τα οινοποιεία της Δράμας είναι πραγματικά στολίδια! Επιβλητικά, άρτια δομημένα με εξαιρετικούς επιστήμονες και υπέροχους ανθρώπους μπροστά και πίσω από την παραγωγή.
Κτήμα Τέχνη Οίνου

Γευτήκαμε μοναδικά κρασιά, απολαύσαμε πλούσια δείπνα που επιμελήθηκαν οι οικογένειες των οινοποιών (στις περισσότερες των περιπτώσεων), ακούσαμε ιστορίες και μάθαμε μικρά οινικά μυστικά… Περιηγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού Ναού του Διονύσου στην Καλή Βρύση, μυρίσαμε την πόλη και η αλήθεια είναι ότι μαγευτήκαμε! 

 
Κτήμα Οινογένεσις
Θα μπορούσα να σας μιλάω μέρες για τις πατάτες, τα πισία, τις πίτες, τα αλλαντικά, τα μανιτάρια, τα φασόλια, τα φουντούκια, τα ντολμαδάκια και φυσικά τα κρασιά!
Στη Δράμα μπορείς να μεθύσεις και να ερωτευτείς!
Με τα κρασιά, με τα αποστάγματα, με το νερό με τον αέρα αλλά κυρίως με τους ανθρώπους!
 
Κτήμα Μιχαηλίδη

Έφυγα «γεμάτη»… Γεμάτη εικόνες, γεύσεις και ελπίδα πως -γιατί όχι- η Δράμα θα μπορούσε να γίνει η Τοσκάνη της Μακεδονίας! 
Vivere la Drama!
 
Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη
Ναι… Τελικά είναι η φιλόξενη Δράμα πολύ πιο κοντά από όσο φανταζόμουνα και σίγουρα η «περιπλάνηση» αυτή θα μου μείνει αξέχαστη!


 
Κτήμα Παυλίδη

Τα Οινοποεία που μας φιλοξένησαν ήταν :









Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Ρυζόγαλο, μνήμη και γεύση "γιαγιάς"!

Το ξέρεις πως η γεύση είναι μνήμη, αίσθηση ίσως πιο δυνατή από όλες τις άλλες…

Θυμάμαι λοιπόν το πάνω ράφι του ψυγείου, μπολάκια με ρυζόγαλο, κρέμες αραβοσίτου, βανίλια, και ζελέ, αυτό το κάτι που ήθελες να γλυκαθείς, τότε που τα γλυκά δεν ήταν χιλιάδες και οι γκουρμέ επιλογές περιορισμένες.
Η φαντασία όμως μεγάλη και με μικρά πενιχρά υλικά, οι γιαγιάδες μας μεγαλουργούσαν!
Πως και πως περίμενα το ρυζόγαλο της γιαγιάς, πως και πως να ρίξω κανέλα και να φάω και ένα επιπλέον στα κρυφά!


Απλή συνταγή, νόστιμη, με υλικά που έχεις στο σπίτι, λίγη υπομονή, καλό ανακάτεμα και έτοιμο το γλυκάκι!

Θα χρειαστείς:


4 κουταλιές της σούπας ρύζι γλασέ
1 κούπα τσαγιού νερό
4 κούπες γάλα πλήρες
½ κούπα ζάχαρη
2 κ.σ. κορν φλάουρ
Βανίλια
Κανέλα

Πλένεις το ρύζι και το βράζεις με το νερό για 10 λεπτά.
Ρίχνεις τις 3½ κούπες γάλα στο ρύζι και το αφήνεις να σιγοβράσει για 15 λεπτά ανακατεύοντας συχνά.
Ρίχνεις τη ζάχαρη στο ρύζι.
Διαλύεις το κορν φλάουρ με το υπόλοιπο γάλα και το ρίχνεις στην κατσαρόλα.
Βράζεις το ρυζόγαλο για ακόμη 10-15 λεπτά ανακατεύοντας συνέχεια μέχρι να πήξει.
Τραβάς την κατσαρόλα από τη φωτιά ρίχνεις τη βανίλια και ανακατεύεις για λίγο.
Σερβίρεις σε 5-6 μπολ και το πασπαλίζεις με κανέλα.

Μαζί με τη βανίλια έριξα και 2 κόκκους μαστίχα χτυπημένους για να διαλυθούν καλύτερα με μια κουταλιά ζάχαρη.

Και που είσαι... καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!







Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Γευστική Δοκιμή “ Γιορτής”

Καλημέρες καλησπέρες και καλό ανοιξιάτικο, πασχαλινό μήνα!

Όσοι με ξέρετε και με διαβάζετε ή με “ακολουθείτε” ξέρετε τη “σχέση” μου και την αγάπη μου για τη Μυρσίνη Λαμπράκη, εκτός από μια ταλαντούχα δημιουργό, που αγαπά την πρώτη ύλη και φροντίζει το κάθε πιάτο της σα μικρό παιδί είναι και ένας τρυφερός, ιδιαίτερος και γλυκός άνθρωπος.

Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν είχα τη χαρά να παρευρεθώ σε ένα κάλεσμα “Γιορτής” και γευστικής δοκιμής στο εστιατόριο “Γιορτή” στο Χαιδάρι. Το εστιατόριο  είναι κρυμμένο μέσα στο δάσος, στο πλάι του Βοτανικού Κήπου στο Χαϊδάρι και ο εσωτερικός χώρος μοιάζει σαν ένα ζεστό και προσεγμένο “σπιτικό”.

Το δείπνο ήταν πραγματικά γαστρονομική εμπειρία, με οικοδέσποινα την Λίτσα Χάλαρη που φρόντισε να μας καλωσορίσει αλλά και να συνδυάσει εξαιρετικά τα πιάτα που δοκιμάσαμε με το κρασί.

Έθιμα και παράδοση προσεγγίστηκαν με έναν μοναδικό τρόπο, η Μυρσίνη μαζί με την έμπειρη σεφ, Δήμητρα Βάλλα, δημιούργησαν και σέρβιραν, πιάτα ιδιαίτερα και συναρπαστικά.

Ταραμοσαλάτα με άσπρο ταραμά και τραγανές κριθαρομπουκιές, κρητική μαραθόπιτα με σάλτσα ελιάς, σαλάτα με βρούβες μαζεμένες από τον κήπο με τα χέρια της Μυρσίνης και της Δήμητρας με μαριναρισμένο γαύρο και κουλούρι Θεσσαλονίκης, λουκουμάδες με άγρια χόρτα, μυρώνια και καυκαλήθρες, συνοδευμένα με καπνιστή πάπρικα και σάλτσα γιαουρτιού, μπέρκερ σολωμού με τηγανιτες πατάτες, πολίτικες γαρίδες σαγανάκι με νηστίσιμη φέτα, μελωμένο χταπόδι με πουρέ αμύριστου σκόρδου και σάλτσα μανταρινιού, σουτζουκάκια τόνου με πιτάκια, καλαμαράκια τηγανητά με κρεμμύδια και κρίταμο, ψαρονέφρι γεμιστό με χαλούμι και λιαστή ντομάτα, σαλάτα λάχανο καρότο, με κουκουνάρια σταφίδες ρόδι, δυόσμο και σάλτσα περγαμόντο αλλά καραβίδες με μια καταπληκτική μους ,ήταν τα πιάτα που δοκιμάσαμε συνδυασμένα εξαιρετικά με τα κρασιά που διάλεξε η Λίτσα Χαλαρη.


Για το κλείσιμο είχαν διαλέξει,  μωσαϊκό με μπισκότα και νηστίσιμη γκανάς, καρυδόπιτα με σάλτσα καραμέλας, μπακλαβά απίστευτο, με ελαιόλαδο, μέλι, καρύδια και σύκα μουσκεμένα σε γλυκό Σαμιώτικο κρασί,  τζιζ κέικ με κατίκι Δομοκού, αρωματισμένο με μοσχολέμονο και συνοδευμένο από χειροποίητα γλυκά του κουταλιού,  μαζί με γλυκά κρασιά και αποστάγματα αλλά και καφέ στη χόβολη μετατρέποντας την “νηστεία” σει γαστρονομική εμπειρία!

Θα ξαναπάω, για τον ξυλόφουρνο, τη φιλοξενία, το ζεστό χώρο και κυρίως γιατί με τέτοια πιάτα μπορώ να νηστεύω όλο το χρόνο.


Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Κουσκούς με ντομάτα, ρίγανη και παλαιωμένο κασέρι

Καιρό έχουμε να τα πούμε από δω, πολλά τα δρώμενα, χρόνος περίπου ελάχιστος, αλλά σας σκέφτομαι και σας “παρακολουθώ”.  Η καθημερινότητα δύσκολη, πολλές φορές κακή μα η ματιά αισιόδοξη, σταθερά, τρόπος ζωής, πολλά χρόνια τώρα. Κάπως κάπου τη βρίσκω τη θετική πλευρά, πιάνομαι από κει και συνεχίζω, δεν γίνεται αλλιώς, τα μίζερα δεν μου πάνε στη ζωή χαμογελάω και πολλές φορές μου το ανταποδίδει.  Με χαμόγελο λοιπόν Κυριακάτικο απόγευμα σε αγαπημένο προορισμό, ένα γλυκό κουσκουσάκι που έγινε γεύμα… 




Για 4 άτομα αν και εμείς το φάγαμε 2 θα χρειαστείς:


  • 1 1/2  φλιτζάνι ντομάτα χυμό
  • 2 φλιτζάνια ζωμό κοτόπουλο
  • κλωναράκια φρέσκια ρίγανη
  • κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, συν λίγο ακόμη για το σερβίρισμα 
  • 1 φλιτζάνι ισραηλινό κουσκούς έβαλα ελληνικό παραδοσιακό Θεσσαλονίκης αυτό του ΑΒ
  • 1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη 
  • 60  γραμμάρια παλαιωμένο κασέρι Ξάνθης


Βάλτε την ντομάτα το ζωμό κοτόπουλου και ένα κλαδάκι ρίγανη σε ένα μέτριο τηγάνι και αφήστε το να σιγοβράσει. Εν τω μεταξύ, ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε ξεχωριστό σκεύος σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε κουσκούς και το σκόρδο και σοτάρετε , ανακατεύοντας,  περίπου για 1 λεπτό. Προσθέτουμε την υπόλοιπη ρίγανη και περίπου το ένα τρίτο του ζωμού. Σιγοβράστε κουσκούς στο ζωμό, ανακατεύοντας κατά διαστήματα για να μην κολλήσει κ;ι μέχρι το υγρό να έχει σχεδόν εξατμιστεί πλήρως. Επαναλάβετε δύο φορές με περισσότερο ζωμό μέχρι  τοωκουσκούς να μαλακώσει, περίπου 12 λεπτά συνολικά. Αφαιρέστε τα κλωναράκια ρίγανη.  Ρίξτε το κασέρι πριν το σερβίρισμα και ραντίστε με ελαιόλαδο.
Το κασέρι της Ξάνθης λιώνει αφήνοντας το γλυκό, βουτυράτο άρωμα του σωστά ωριμασμένου τυριού και χυλώνει απίστευτα το κουσκούς.

Του πάει και λίγο λεμόνι… και από δίπλα ένα κρασί για να το αναδείξει Κτήμα Λίγας 2008 Βοροινό, Ξινόμαυρο 70 % και Merlot 30%


Σας φιλώ γλυκά