Τετ -α-τετ με το κύμα

Ζεστός μήνας ο Αύγουστος και ίσως ένα ιδιαίτερα ζεστό καλοκαίρι… ή εμένα μου φαίνεται έτσι….

Καλοκαίρι είναι όμως και εκτός από μάγειρέματα παρόλο που οι εποχές είναι δύσκολες όταν η περίσταση το απαιτεί μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργιες γεύσεις σε παλιά αγαπημένα μέρη.

Πρώτη πανσέληνο του Αυγούστου με ζέστη και ένα φεγγάρι ναααα πήρα το αγόρι μου και πήγαμε… πρώτο τραπέζι πίστα στη "Γαλάζια Ακτή" στο Λαγονήσι.

Επιλογή καθόλου τυχαία μια που όποιος διαβάζει το blog ξέρει ότι η κουζίνα της Μυρσίνης και μου αρέσει και με εμπνέει και συχνά πυκνά, πειραματίζομαι μαζί της.

Πέρσι είχα ξαναπάει στον ίδιο χώρο, όταν οι επιλογές ήταν του Γιάννη Μπαξεβάνη και η κουζίνα μοντέρνα ελληνική με λίγο Κρήτη. Το φαγητό τότε ήταν εξαιρετικό, ο χώρος μαγικός και ο λογαριασμός ιδιαίτερα τσιμπημένος όπως πάντα.

Φέτος λοιπόν έχοντας διαβάσει την κριτική  του Πάνου Δεληγιάννη, στο `The Food∧Leisure Guide", πήγα προετοιμασμένη, διαβασμένη και ετοιμοπόλεμη .

Η Μυρσίνη μας υποδέχθηκε με χαμόγελο και Κρητικές λιχουδιές, νόστιμες και ιδιαίτερες. σε ένα σκηνικό που ακουμπάει το κύμα, με ένα φεγγάρι να πρωταγωνιστεί και θέα το γαλάζιο του Σαρωνικού.

Ελιδάκια μαριναρισμένα σε Κρητικό Οξύμελι με κουμ κουάτ, ξύγαλο Σητείας με Λεμοθύμαρο μας καλωσόρισαν και μας προετοίμασαν γευστικά.

Ξεκινήσαμε με  τον Ντάκο, ή αλμυρό τζήζκεικ ,  με κονφί ντομάτας και ανάλαφρη μους ξινομυζήθρας που ήταν οπτικά και γευστικά αριστούργημα, μια μαραθόπιτα, Σφακίων σερβιρισμένη με στραγγιστό γιαούρτι , με εξαιρετικό φύλο λεπτό ζυμάρι και το μάραθο να σου γαργαλάει τον ουρανίσκο και ανοίξαμε ένα Κτήμα Γεροβασιλείου - Viognier 2010 για να μας αρωματίσει ιδιαίτερα και πολυεπίπεδα.

Μια και η ζέση και η υγρασία έκαναν αισθητή την παρουσία τους, αποφασίσαμε να φάμε ελαφρά… ( α και ξέχασα να αναφέρω ότι είχαμε τελειώσει το μεσημεριανό μας φαγητό γύρω στις 7 το απόγευμα.. άρα τα περιθώρια ήταν περιορισμένα).

Ήθελα να δοκιμάσω το ροφό με τις μπάμιες αλλά δεν υπήρχε και προτίμησα το ριζότο με μικρά μελιτζανάκια, χυλωμένο σε στάκα, με δυόσμο .

'Εξαιρετικό, χυλωμένο όσο έπρεπε και εδώ θα γκρινιάξω μόνο για την παρμεζάνα, γιατί αφού η κουζίνα είναι κατά βάση Κρητική, υπάρχει εξαιρετική ξινομυζήθρα που θα μπορούσε να πάρει τη θέση της παρμεζάνας.

Ο καλός μου διάλεξε την μοσχαρίσια μπριζόλα γάλακτος μαριναρισμένη με βότανα από τα Λευκά Όρη και σάλτσα γραβιέρας, σωστή σε μέγεθος, εξαιρετικά σωστά ψημένη, με αδιάφορη γαρνιτούρα.

Κλείσαμε με σεμιφρέντο με μέλι από λεμονοθύμαρο, καραμελωμένα αμύγδαλα και σπιτική σάλτσα βερίκοκου με αρμπαρόριζα , αδιάφορο και συμπαθητικό, δεν δοκιμάσαμε τα κρητικά μυζηθροπιτάκια με μέλι, ούτε τη σφακιανή πίτα με μέλι από φασκόμηλο και καρύδια, υπήρχε και  μωσαικό, που κατά την γνώμη μου δεν είχε καμία θέση στο κρητικό μενού.

Πάμε τώρα και στα dessous …

• Ας ξεκινήσουμε από το parking, σε εστιατόριο και ξενοδοχείο αυτής της κατηγορίας δεν ήρθε κανείς ποτέ να πάρει το αυτοκίνητο και αντίστοιχα ουτε να το φέρει.
• Το σέρβις στο ένα του σκέλος ήταν ευγενικό και αποτελεσματικό, στο δεύτερο όμως μας μίλαγε αγγλικά και αργούσε ιδιαίτερα.
• Αρνούμαι να μου μιλάνε αγγλικά στη χώρα μου….
• Η λίστα κρασιών όχι ιδιαίτερα μεγάλη με έμφαση στα κρασιά που συνοδεύουν το ψάρι και εξαιρετικά ακριβή.
• Λογαριασμός ιδιαίτερα ακριβός -----πάντα ήταν αλλά δεν δικαιολογείται πια….
• Σύνολο 133 ευρώ με κερασμένα τα γλυκά και 45 ευρώ το κρασί.

Και η μουσική.... έχουμε και Χατζιδάκι και Πλέσσα και Σπανουδάκη και Ξαρχάκο και την προτιμώ instrumental και όχι από ελληνικές ταινίες με ολίγον Χατζηδάκι

Θα ξαναπήγαινα για το ντεκόρ και τη μαγειρική της Μυρσίνης.... 

Grand Resort Lagonissi, 2291076000, www.lagonissiresort.gr

Υ.Σ.

Θέλω να αναφερθώ και σε κάτι άλλο που μάθαμε… γενικά στο ξενοδοχείο απαγορεύονται τα κατοικίδια, αναρωτιέμαι γιατί.